Snap vs Flatpak: Ultieme gids voor 2025

Kiezen tussen Snap en Flatpak voor Linux-apps

Inhoud

Universele pakketbeheerders hebben de Linux-softwareverdeling veranderd, waardoor kruisdistributiecompatibiliteit een realiteit geworden is. Snap en Flatpak zijn opgedoken als de leidinggevende oplossingen, elk met een unieke filosofie om afhankelijkheidsproblemen en distributiefragmentatie op te lossen.

flatpacks

Begrijpen van universele pakketformaten

Traditioneel Linux-pakketbeheer was afhankelijk van distributie-specifieke formaten—DEBs voor Debian/Ubuntu, RPMs voor Fedora/RHEL en verschillende andere. Voor Ubuntu-gebruikers is het APT- en dpkg-pakketbeheersysteem het standaard aanpak. Deze fragmentatie creëerde uitdagingen voor ontwikkelaars die meerdere pakketversies moesten onderhouden en voor gebruikers die software wilden die niet beschikbaar was in hun distributierepo’s.

Universele pakketformaten lossen deze problemen op door toepassingen met hun afhankelijkheden te bundelen in zelfstandige eenheden die over distributies werken. Zowel Snap als Flatpak bereiken dit doel, maar via fundamenteel verschillende architecturale aanpakken.

Wat is Snap?

Ontwikkeld door Canonical in 2014, zijn Snap-pakketten (genaamd “snaps”) gecomprimeerde, alleen-lezen SquashFS-bestandssystemen die worden beheerd door de snapd daemon. Elke snap bevat alle benodigde afhankelijkheden, waardoor toepassingen identiek werken ongeacht het onderliggende besturingssysteem. Wat is sneller, Snap of Flatpak? Prestatiecomparaties tonen aan dat de architectuur van Snap kan leiden tot langzamere opstarttijden, omdat het gecomprimeerde bestandssysteem moet worden gemount voordat de toepassing wordt gestart.

Het Snap-ecosysteem draait om de Snap Store, een gecentraliseerde opslagplaats die exclusief door Canonical wordt beheerd. Deze centralisatie vereenvoudigt de gebruikerservaring—er is één officiële bron voor alle snap-pakketten—maar concentreert ook de controle in de handen van Canonical.

Wat is Flatpak?

Oorspronkelijk ontstaan uit de GNOME gemeenschap en officieel vrijgegeven in 2016, gebruikt Flatpak een andere aanpak. In plaats van elke afhankelijkheid te bundelen, gebruikt Flatpak gedeelde runtime’s—algemene sets van bibliotheken en frameworks (zoals Freedesktop SDK, GNOME of KDE) die meerdere toepassingen kunnen delen. Deze architectuur vermindert herhaling en opslagbehoeften.

De gedecentraliseerde model van Flatpak laat iedereen repos hosten. Flathub is geworden de standaard repository, maar ontwikkelaars kunnen hun eigen repos onderhouden. Deze gedecentralisatie bevordert een diverse ecosystem en voorkomt leveranciersafhankelijkheid.

Architectuur en pakketontwerp

De architecturale verschillen tussen Snap en Flatpak hebben aanzienlijke invloed op prestaties, opslag en onderhoud.

De monolitische aanpak van Snap

Snap-pakketten bevatten alles wat een toepassing nodig heeft om te draaien. Wanneer je een snap installeert, krijg je een volledig, geïsoleerd omgeving:

  • SquashFS-bestandssysteem: Pakketten zijn gecomprimeerd en gemount als alleen-lezen bestandssystemen
  • Volledige bundeling van afhankelijkheden: Elke bibliotheek en afhankelijkheid is opgenomen
  • Geïntegreerde updates: Het hele pakket wordt geüpdatet als één eenheid
  • Kanaalgebaseerde distributie: Ontwikkelaars kunnen stabiele, kandidaat, beta en edge kanalen onderhouden

Deze aanpak garandeert consistentie, maar vergroot de opslagbehoeften. Meerdere snaps kunnen identieke bibliotheken bevatten, wat leidt tot duplicatie. Het mountproces beïnvloedt ook de opstartprestaties—toepassingen kunnen langer duren om te starten dan native pakketten.

De runtime-gebaseerde architectuur van Flatpak

De gedeelde runtime-architectuur van Flatpak optimaliseert bronnenverbruik:

  • Gedeelde runtime’s: Algemene bibliotheken worden één keer geïnstalleerd en gedeeld over toepassingen
  • OSTree-technologie: Efficiënte opslag en updates via objectgebaseerde versiebeheer
  • Selectieve bundeling van afhankelijkheden: Toepassingen bevatten alleen unieke afhankelijkheden
  • Portal-systeem: Beheerde toegang tot systeembestanden via goed gedefinieerde API’s

Deze architectuur verklaart waarom Flatpak meestal snellere opstarttijden en kleinere pakketgrootte biedt. Toepassingen delen runtime’s, wat redundantie vermindert. Het beheren van meerdere runtime-versies vereist echter zorgvuldige coördinatie.

Beveiliging en sandboxing

Beide systemen prioriteren toepassingsisolatie, maar hun beveiligingsimplementaties verschillen op belangrijke manieren. Is Flatpak veiliger dan Snap? Het antwoord hangt af van je distributie en beveiligingsvereisten.

Snap’s Beveiligingsmodel

Snap gebruikt een meeltaags beveiligingsaanpak:

  • AppArmor-profielen: Verplichte toegangscontrole (MAC) beperkt toepassingen
  • Seccomp-filters: Beperkt toegang tot systeemoproepen
  • Apparaatcgroups: Beheert hardware-toegang
  • Interface-systeem: Gedetailleerd toegangsmodel voor bronnen

Snap’s afhankelijkheid van AppArmor creëert problemen op distributies die SELinux gebruiken (zoals Fedora en RHEL) of andere beveiligingskaders. Deze distributie-afhankelijke afhankelijkheid beperkt Snap’s ware “universele” aard.

Toepassingen verklaren benodigde interfaces (zoals network, home of camera), en gebruikers of beheerders geven deze toestemmingen. De snapd daemon dwingt deze beperkingen op tijd van uitvoering.

Flatpak’s Beveiligingsaanpak

Flatpak implementeert een distributie-onafhankelijke sandboxing-strategie:

  • Linux namespaces: Isolatie van processen, mountpunten en netwerken
  • Seccomp-filters: Blokkeert gevaarlijke systeemoproepen
  • User namespaces: Biedt onbevoegde containerisatie
  • Portal-systeem: Beheerde toegang via D-Bus-interfaces

Het portal-systeem is vooral elegant. In plaats van brede bestandsysteemtoegang te geven, vragen toepassingen specifieke operaties (zoals “bestand openen”) via portals aan. Het gebruikersdesktopomgeving beheert deze aanvragen, toont native bestandskiezers en behoudt beveiliging zonder de gebruikerservaring te verstoren.

Kan ik zowel Snap als Flatpak op hetzelfde systeem gebruiken? Ja, en je zou mogelijk verschillende formaten kiezen op basis van beveiligingsvereisten. Voor gevoelige toepassingen zou Flatpak’s distributie-onafhankelijke aanpak voorkeur verdienen.

Prestatiesvergelijking

Prestatiekenmerken beïnvloeden de gebruikerservaring, vooral op oudere hardware of systeembeperkte systemen.

Opstarttijd en bronverbruik

Flatpak levert in het algemeen betere opstartprestaties:

  • Gedeelde bibliotheken: Alleen al geladen in het geheugen wanneer meerdere Flatpak-apps draaien
  • Efficiënt gemounten: Minder overhead in vergelijking met SquashFS-montage
  • Runtime-caching: Vaak gebruikte runtime’s blijven in cache

Snap-pakketten ondervinden prestatieproblemen:

  • Montageoverhead: SquashFS-bestandssysteem moet gemount worden voordat de start
  • Compressie/decompressie: CPU-cykels vereist voor decompressie
  • Snap-daemon: Achtergrondservice snapd verbruikt systeembestanden

Reële tests tonen aan dat Flatpak-toepassingen 20-40% sneller starten dan equivalente Snaps, hoewel de echte prestaties variëren per toepassingsspecifieke complexiteit en systeemconfiguratie.

Opslagefficiëntie

Opslagoverwegingen zijn belangrijk voor gebruikers met beperkte schijfruimte:

Voordeel van Flatpak:

  • Gedeelde runtime’s verminderen duplicatie
  • Delta-updates downloaden alleen gewijzigde bestanden
  • Efficiënte deduplicatie via OSTree

Nadeel van Snap:

  • Elke pakket bevat volledige afhankelijkheden
  • Meerdere pakketten dupliceren veelvoorkomende bibliotheken
  • Grotere individuele pakketgrootte

Een typische Flatpak-runtime (ongeveer 300-500MB) ondersteunt meerdere toepassingen. Equivalente Snap-pakketten kunnen 100-200MB per pakket gebruiken, waardoor gedeelde bibliotheken over installaties dubbel worden opgeslagen.

Distributiemodel en ecosystem

Het distributiefilosofie verschilt aanzienlijk tussen de twee systemen, wat beschikbaarheid en ontwikkelaarsrelaties beïnvloedt.

Het gecentraliseerde model van Snap

Canonical houdt een strakke controle over het Snap-ecosysteem:

  • Enkele opslagplaats: Snap Store is de enige officiële repository
  • Canonical backend: Proprietair infrastructuur verwerkt pakketten
  • Accountvereisten: Aanbieders hebben Canonical-goedgekeurde accounts nodig
  • Automatische promotie: Ubuntu levert met Snap vooraf geïnstalleerd

Zijn Snap-pakketten echt open source? Hoewel snapd open source is, is de opslagplaatsbackend niet. Dit creëert zorgen over leveranciersafhankelijkheid en langdurige ecosystemgezondheid. Als Canonical strategie verandert, kan het hele Snap-ecosysteem beïnvloed worden.

Welke distributies ondersteunen Flatpak vs Snap standaard? Ubuntu heeft sterke voorkeur voor Snap, zelfs door traditionele DEBs te vervangen met Snaps voor toepassingen zoals Firefox en Chromium. Deze strategie is omstreden geweest onder gebruikers die traditioneel pakketbeheer voorkeuren.

Het gedecentraliseerde aanpak van Flatpak

Flatpak omarmt openheid en gemeenschapsbetrokkenheid:

  • Meerdere repositories: Flathub, distributorepos en zelfgehoste opties
  • Open infrastructuur: Iedereen kan een Flatpak-repository draaien
  • Brede distributiesondersteuning: Meeste niet-Ubuntu distributies voorkeuren Flatpak
  • Gemeenschapsbestuur: Ontwikkeling betreft meerdere belanghebbenden

Flathub is geworden het centrale hub voor Flatpak-toepassingen, maar het wordt door de gemeenschap beheerd, niet door een enkele leverancier. Ontwikkelaars kunnen gemakkelijk publiceren op Flathub of hun eigen repositories onderhouden voor enterprise of gespecialiseerde behoeften.

Veel distributies (Fedora, Linux Mint, Pop!_OS, Manjaro en andere) leveren Flatpak standaard of maken het gemakkelijk beschikbaar. Deze brede ondersteuning reflecteert de gemeenschapsvoorkeur voor open, gedecentraliseerde oplossingen.

Updatebeheer

Toepassingsupdates beïnvloeden beveiliging, functies en systeemonderhoudsbelasting.

Automatische updates van Snap

Doen Snap of Flatpak-toepassingen automatisch updaten? Snap heeft een duidelijke aanpak:

  • Automatisch standaard: Toepassingen updaten zonder gebruikersinteractie
  • Achtergrondupdates: snapd controleert en installeert updates regelmatig
  • Updatevertraging: Gebruikers kunnen tijdelijk updates vertragen
  • Kanaalswitching: Schakel tussen stabiel, beta en edge-releases

Deze automatische aanpak zorgt ervoor dat gebruikers huidige softwareversies draaien, maar neemt gebruikerscontrole weg. Sommige gebruikers vinden dit vervelend, vooral wanneer updates workflows verstoren of UI onverwacht veranderen.

Gebruikersgecontroleerde updates van Flatpak

Flatpak geeft gebruikers de controle over update-tijden:

  • Handmatige updates: Gebruikers initiëren updates via softwarecenters of CLI
  • Updatemeldingen: Desktopintegratie waarschuwt gebruikers over beschikbare updates
  • Selectieve updates: Update individuele toepassingen wanneer gewenst
  • Runtimebeheer: Controle wanneer gedeelde runtime’s worden geüpdatet

Deze aanpak vereist meer gebruikersinvoeging, maar voorkomt onverwachte veranderingen. Powergebruikers waarderen de controle, terwijl casual gebruikers profiteren van softwarecenterintegratie die updates eenvoudig maakt wanneer gewenst.

Gebruiksscenario’s en aanbevelingen

Het kiezen tussen Snap en Flatpak hangt af van je specifieke behoeften, distributie en prioriteiten.

Wanneer Snap zinvol is

Kies voor Snap als je:

  • Ubuntu gebruikt: Native integratie en officiële ondersteuning
  • Automatische updates wil: Hands-off onderhoudsbenadering
  • Servertoepassingen nodig hebt: Snap ondersteunt headless server-tools
  • Centralisatie voorkeurt: Een enkele bron voor alle pakketten
  • IoT-ondersteuning nodig hebt: Snap werkt op embedded-systemen en IoT-apparaten

Snap’s kracht ligt in het Canonical-ecosysteem. Als je toegewijd bent aan Ubuntu en automatische onderhoud waardert, biedt Snap een geslepen ervaring.

Wanneer Flatpak beter is

Kies voor Flatpak als je:

  • Niet-Ubuntu distributies gebruikt: Breedere compatibiliteit
  • Prestaties voorkeurt: Snellere opstart en efficiëntere opslag
  • Open source waardeert: Volledig open infrastructuur
  • Controle wil: Handmatig updatebeheer
  • Desktoptoepassingen nodig hebt: Uitstekende GUI-toepassingondersteuning
  • Leveranciersafhankelijkheid wilt vermijden: Gedecentraliseerd ecosystem

Flatpak’s distributie-onafhankelijke aanpak, betere prestaties en open ecosystem maken het de voorkeur voor veel Linux-gebruikers buiten het Ubuntu-ecosysteem.

Praktische installatie en gebruik

Beide systemen zijn eenvoudig te installeren en te gebruiken, hoewel de details per distributie variëren.

Installeren en gebruiken van Snap

Op Ubuntu en derivaten is Snap standaard geïnstalleerd. Voor een uitgebreide gids over Snap-commands, kanaal, beperking en opsporing, zie onze Snap Package Manager Cheatsheet. Op andere distributies:

# Debian/Ubuntu
sudo apt install snapd

# Fedora
sudo dnf install snapd
sudo ln -s /var/lib/snapd/snap /snap

# Arch Linux
sudo pacman -S snapd
sudo systemctl enable --now snapd.socket

Basis Snap-commands:

# Zoek naar pakketten
snap find firefox

# Installeer een toepassing
sudo snap install firefox

# Lijst geïnstalleerde snaps
snap list

# Werk alle snaps bij
sudo snap refresh

# Verwijder een snap
sudo snap remove firefox

Installeren en gebruiken van Flatpak

De meeste niet-Ubuntu distributies bevatten Flatpak standaard. Voor gedetailleerde instructies over het installeren, beheren en opsporen van Flatpak-toepassingen, inclusief sandboxing en toestemmingen, verwijzen wij naar onze Flatpak Cheatsheet. Als niet:

# Debian/Ubuntu
sudo apt install flatpak

# Fedora (standaard geïnstalleerd)
# Geen actie nodig

# Arch Linux
sudo pacman -S flatpak

Voeg de Flathub-repository toe:

flatpak remote-add --if-not-exists flathub https://flathub.org/repo/flathub.flatpakrepo

Basis Flatpak-commands:

# Zoek naar toepassingen
flatpak search firefox

# Installeer een toepassing
flatpak install flathub org.mozilla.firefox

# Lijst geïnstalleerde toepassingen
flatpak list

# Werk alle toepassingen bij
flatpak update

# Verwijder een toepassing
flatpak uninstall org.mozilla.firefox

Uw keuze maken

De discussie tussen Snap en Flatpak heeft geen universele winnaar—context is belangrijk. Uw keuze van distributie bepaalt vaak welk systeem het beste werkt. Ubuntu-gebruikers krijgen uitstekende Snap-integratie, terwijl gebruikers van Fedora, Arch of andere distributies doorgaans betere Flatpak-ervaringen genieten.

Prestatieoverwegingen gunnen Flatpak voor desktoptoepassingen, met snellere opstarttijden en efficiëntere opslaggebruik. Beveiligingsimplementaties verschillen, maar beide bieden solide sandboxing. Flatpak’s distributie-onafhankelijke aanpak geeft het een voorsprong op diverse systemen.

De filosofische vraag is ook belangrijk. Open source-activisten voorkeuren vaak Flatpak’s volledig open ecosystem boven Snap’s proprietaire backend. Gedecentralisatie vs centralisatie reflecteert verschillende visies op Linux-softwareverdeling.

Kan ik zowel Snap als Flatpak op hetzelfde systeem gebruiken? Absoluut, en veel gebruikers doen precies dat. Installeer beide, en kies dan het formaat dat de beste ervaring biedt voor elke specifieke toepassing. Firefox kan beter als een Flatpak op Fedora draaien, terwijl een specifieke ontwikkeltool mogelijk alleen beschikbaar is als een Snap.

De revolutie van universele pakketformaten blijft evolueren. Zowel Snap als Flatpak duwen Linux in de richting van betere kruisdistributiecompatibiliteit, eenvoudiger softwareinstallatie en verbeterde beveiliging. Het begrijpen van hun verschillen helpt u informele keuzes maken voor uw werkstroom.